woensdag 10 augustus 2016

August Summer Break


http://www.susannahconway.com/august-break-2016/

ook ik ga de uitdaging aan elke dag een foto te posten op instagram.
"4prinsessenenik"

https://www.instagram.com/4prinsessenenik/


01. Midday 

02. Leaf

03. Handwriting

 04. Sweetness

05. Midday

06. I'm Reading

 07. Beneath my feet

 08. Favourite Taste

09. Red

10. Yellow








donderdag 30 juni 2016

belonen met medailles

De vakantie is begonnen, vandaag om 15.30. Al een week denk ik: 'AAAAAAaaaaaRRRRRrrrrrGGGGhhhhh' (of zo iets). Dat gaat hier niet goed uitpakken. 
Zie ik vandaag in de zeemanfolder iets staan over een krijtbordstikker met een weekplan. 'AHA', denk ik. op de foto in de folder zie ik een rij met alle dagen van de week en dan mogelijkheid om per dag 3 dingen aan te vullen (dus 3 kolommen per dag van de week). Ik dacht nog een keer 'AHA'. Want 3 kids die nood hebben aan wat structuur omtrent wat ik belangrijk vind dat ze goed doen... dat komt goed uit. 


Deze dame dan maar om zo een stikker (die toch echt groter is dan ik dacht), en de kleuren van de dagen van de week van de kleuterschool overgenomen met een likseltje verf, restjes zelfklevende klitteband gezocht, een paar afbeeldingen online van een medaille en van Jules (klaspop), deze medailles in word geknutseld en afgedrukt, geknipt, gelamineerd, een paar letterstikkers en klaar. 
(het klinkt nu zo simpel, maar het was eigenlijk nog best veel knipwerk ) 


Tegen bedtijd was het allemaal klaar. Super trots op mezelf, en mijn kids, want voor het eerst in lang hebben ze in recordtijd pyama's aangedaan. 
het beloningssysteem met medailles lijkt in eerste in stantie te werken. 

Volhouden is de boodschap wss? en dan naar gelang de nood medailles minder snel uitdelen of er nieuwe maken voor andere dingen?

Voor wie interesse heeft: hier is het document met de medailles die ik nu gebruik
(geen ongelukjes  ~ goed opruimen  ~ goed gegeten ~ goed geslapen ~ goed geholpen/goed gedaan ~ goed omgekleed)
 uiteraard moet je medailles gebruiken die voor jullie van toepassing zijn. Hier zijn dit soms hekele punten. (het aankleden duurt UREN, en gaat gepaard met veel gejammer en geklaag, het eten net het zelfde, opruimen gebeurd gewoon niet,....)
Ik heb dit blad dan geprint, de medailles uitgeknipt (ik koos voor lichtgeel papier dat iets dikker en steviger is). daarna ze tussen lamineervellen gestoken en ze gelamineerd, en dan opnieuw uitgeknipt. Op de achterzijde plakt dan een zelfklevende velcro. (het omgekeerde van wat er op het bord plakt).


maandag 4 april 2016

nieuwe projectjes

heb de laatste tijd een paar projectjes afgewerkt en niet altijd veel tijd over daarna om ze ook online te smijten... maar nu toch even de tijd ;)










maandag 15 februari 2016

hoe doe je dat toch?

Hoe doe je dat toch? Een vraag die ik regelmatig krijg.
Onlangs nog, afgelopen zaterdag, zat ik met enkele vriendinnen, voorlopig allemaal kinderloos, samen voor een gezellig avondje. Opnieuw kwam die vraag.
Mijn antwoord: 'blijven zwemmen' of een andere versie daarvan.
Maar wat ik vooral uit die vraag haal is dat anderen blijkbaar onzeker zijn over hun kunnen. Denk ik.
En wat ik gisteren dacht? Eigenlijk moeten wij toch allemaal trots zijn op ons eigen leven?
Zij hebben een prachtige, propere, opgeruimde woning, een fantastische job, waar ze het allemaal erg goed doen, ze studeren nog of ze plannen een trouwfeest, ... Mijn standaarden voor alles zijn heel wat aangepast sinds ik 3 (nu 4) kinderen heb. Was kan ook gewoon geplooid worden, of zelfs: als de was maar droog is, kan je hem van het rek/uit de wasmand ook zo aandoen. Als alles in de kast zit, is het ok, hoe het in de kast zit, tja, je moet ze maar niet opendoen... een mooie vaas met bloemen, een decoratiestuk op mijn kast? nee hoor, dat is geen goed idee, want ze zouden er mee kunnen spelen en het staat toch al vol met puzzels,... enzovoort enzovoort :)

Zeker gisteren bedacht ik mij dat iedereen zijn frustraties heeft en zijn mooie momenten. Mensen zien van me dat ik mijn vier kinderen min of meer gekleed krijg, min of meer opgevoed krijg en min of meer gevoed krijg.
Wat ze niet zien is de enorme frustratie!
 Het is niet iets wat online vaak toegegeven wordt, maar gisteren was ik bijna wanhopig.
De nieuwste mini mij heeft vaak wat last van haar buik en het is dus niet altijd evident om tijd te vinden en rust om even iets te kunnen doen. Daarbij had ik heel weinig geslapen en waren de drie oudste heel erg enthousiast, wat dan weer tot vele ruzietjes leidt.
Probeer ik ook al een tijdje om eindelijk alles een keer gesorteerd krijgen en opgeruimd, maar als je ergens een kamer probeert op te ruimen, worden twee andere ruimtes volledig overhoop gehaald (als ze niet al overhoop lagen)... het is dweilen met twee of drie kranen open... Geloof mij, het is heel frustrerend. Het lijkt of het alleen maar erger wordt in plaats van beter.

Maar vandaag waren de twee oudste naar school, de derde was in de creche en tussen de lastige buik-momenten van de jongste en haar eten door had ik af en toe tijd om wat op te ruimen en momenteel heb ik effectief 2 propere ruimtes en 1tje die ook nog min of meer opgeruimd is.

Ik wens alle mama's die het even niet meer zien zitten vooral veel courage.
En wees vooral trots op wat je zelf hebt en doet :) Want voor anderen is dat ook: 'hoe doe je dat toch'

woensdag 10 februari 2016

Fika - safraanbroodjes

Vandaag hadden we tijd om het tweede recept uit het Fika kookboek te proberen. Safraanbroodjes...
Voor het bakken zagen ze er alleszins al goed uit!






Het recept is nog makkelijker te maken dan de kaneelbroodjes. je hebt immers geen 'vulling' nodig. In het recept staat wel iets over vulling, maar eigenlijk is dat simpelweg smaak die je aan het basisrecept van de broodjes toevoegt.











 De broodjes zagen er heerlijk uit als ze de oven uitkwamen... Alleen de rozijntjes kwamen wat los. Maar dat is niet zo slecht voor manlief, die het niet zo voor rozijnen heeft. 












Ik heb alleszins al 3 grote fans, 4 als je mijzelf bijtelt :)




 Wij aten de broodjes met abricozenconfituur, wat boter en vanillesaus.
De vanillesaus is zo van die vanillepudding uit die je maakt van zo een zakje met melk en suiker, maar dan met 2 extra eitjes en een beetje vanillesuiker erbij.

Dat is ook wel wat nostalgie. Toen we klein waren kregen we een soort gevulde broodjes, naar een recept uit Oostenrijk. Dat werd ook altijd met vanillesaus geserveerd. Heerlijk!

































 En het resultaat is natuurlijk vingers aflikken!