Nog 2 weken (of 3 ofzo) en dan is de datum dat ons derde kindje uitgerekend werd. Dat betekend dat het maar een halve maand meer wachten is tot het er is. Dat klinkt niet veel, en is ook niet veel, in een mensenleven... zeker niet omdat we er daarna voor de rest van ons leven mee 'opgescheept' zitten :) en er minstens 18 jaar kopzorgen over zullen hebben (dat is natuurlijk allemaal erg liefdevol bedoeld). Maar toch, ondertussen, na zo'n (bijna) negen maand uw lijf te delen, heb ik nu toch zo iets van: 'ik wil mijn lijf terug!' Jaja, ik ben een beetje ongeduldig, gefrustreerd en het kindje komt wel, op zijn tijd en t zal geen maanden meer duren, maar toch :)
Ondertussen houden we ons dus maar een beetje 'bezig'. Met Lore, en Hannah als ze van school komt. Want de geboortecadeaus zijn immers klaar, geboortekaartjes zijn klaar om datum, gewicht en lengte in te vullen (we gaan ervan uit dat de dokters na 5 keer te kijken toch wel voor 99% zeker zijn over het geslacht... (en dat we dus niet in allerijl een ander naam en andere kaartjes en cadeautjes zullen nodig hebben...). Valies staat klaar (misschien nog juist de camera erin steken, maar in tussentijd wil ik uiteraard wel nog de oudste twee af en toe kunnen fotograferen :) )
We houden ons dus bezig met vegetarische recepten te verzinnen en te proberen om daarbij niet alleen slaatjes te maken. Dat is toch effe wennen. Niet dat we volledig veggie worden, maar het concept 'dagen zonder vlees' en 'vastenperiode tussen Aswoensdag en Paasdag' volgen we dit jaar toch een beetje nauwgezetter dan anders en als je gewend bent bijna alle dagen vlees te eten is omschakelen naar 2 maal per week niet zo evident. Maar het gaat :) Gisteren zo van die Turkse Pizza gehaald, zo van die platte dingen die ze oprollen met groentjes tussen. Maar we hebben zelf voor groentjes gezorgd en de pizza's koud bij de Turkse bakker gehaald en zelf iets lekkers mee gemaakt... heerlijk. En dat voelt wel goed hoor, veel vitamines... Af en toe wat ei, en twee dagen in de week dan wat vlees, en dan denk ik dat we al onze voedingstoffen ruimschoots binnen hebben. Terwijl ik denk dat we daarvoor mss wat teveel eiwitten en proteïnen (of zo) binnenkregen uit het vlees en iets te weinig vitaminen uit groenten omdat we al 'vol' gegeten waren met vlees.
Het granny-square-projectje gaat ondertussen door. wat we er precies mee zullen doen, weet ik nog niet, maar alleszins moet je, om er iets mee te kunnen doen, toch meer dan 1tje maken.
al was het als onderleggers, als een deken, als een tafelkleedje,...
Maar het wordt een project van lange adem. Elk vierkantje ongeveer een half uurtje werk. (vooral omdat je goed moet tellen en erbij blijven met je hoofd.) 1 steek zo, dan 3 zo, dan nog 1 zo, dan nog 3 zo, dan nog 3 andere, dan nog es 3 zo....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten